• Wiki

Καρλ Μαρξ

Εκκρεμεί μια επανεγγραφή αυτής της σελίδας

Ο ίδιος ο κόκκινος απειλή!

Ελα στο πάρτυ! Κομμουνισμός

Όπερα για τις μάζες

Τροτσκισμός Μπολσεβικισμός Μαοϊσμός

Από το καθένα

Έμμα Γκόλντμαν Ενβέρ Χότζα Κιμ Τζονγκ Ιλ

Στον καθένα

Άντριου Μάρεϊ Black Panther Party Μπολσεβικός Έρικ Χόμπσμπουμ Σχολή Φρανκφούρτης Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα

Ο κόσμος δεν θα βρισκόταν σε τέτοιο κλονισμό αν ο Μαρξ ήταν ο Γκρούτσου αντί του Καρλ.

—Βράδυ στο Βερολίνο

Καρλ Μαρξ (1818–1883) ήταν ο νονός όλωνpinko commieαπόβρασμα; συνέγραψε το Κομμουνιστικό μανιφέστο (μεΦρίντριχ Ένγκελςκαι έγραψε Η πρωτεύουσα . Του φάντασμα μαθήματα Άιν Ραντ είναι στην αιώνια σκλαβιά μισθών καθώς καίει στην κόλαση.

Περιεχόμενα

• 1 Τι έκανε και δεν έκανε ο Μαρξ
• δύο Η προσωπική ζωή του Μαρξ
  • 2.1 Καταγωγή
  • 2.2 Πατάτα καναπέ
  • 2.3 Δύσκολη σχέση με τους γονείς
• 3 Μαρξ και κομμουνιστικά κράτη
  • 3.1 Ένα συχνό επιχείρημα μαρξιστών
• 4 Μαρξ και ... Sci-fi;
• 5 Ο ακραίος ρατσισμός του Μαρξ
  • 5.1 Μαρξ ο άγριος αντισημίτης
  • 5.2 Ο Μαρξ στους μαύρους
  • 5.3 Μαρξ ο άγριος αντι-Σλάβος
  • 5.4 Ο Μαρξ στους Ασιάτες
  • 5.5 Μαρξ στους Μεξικανούς
• 6 Η επιρροή του Μαρξ σήμερα
  • 6.1 Το καλό
  • 6.2 Το κακό
  • 6.3 Ο άσχημος
• 7 Μαρξ εναντίον μαρξιστών

Τι έκανε και δεν έκανε ο Μαρξ

Ο Μαρξ και ο Ένγκελς δεν εφευρέθηκαν την ιδέα του σολιαλισμός ή ακόμη καικομμουνισμός. Υπήρχαν κομμουνιστές και σοσιαλιστές συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα πολιτικά κόμματα πριν από το ζευγάρι δημοσιεύουν οτιδήποτεπολιτική οικονομία. Επίσης, δεν εφευρέθηκαν φιλοσοφική θεωρία για τον σοσιαλισμό. Υπήρχαν πολλοί σύγχρονοι στοχαστές για το θέμα που δημοσίευσαν εξίσου βιβλία όπως ο Μαρξ και ο Ένγκελς και με τους οποίους ο Μαρξ συζητούσε δημοσίως.

Ο Μαρξ έγραψε για τοNew York Daily Tribune, και κάποιοι πιστεύουν Αβραάμ Λίνκολν διαβάζοντας τακτικά τις στήλες του, δεδομένης της γλώσσας με την οποία ο πρόεδρος μίλησε για τις αλλαγές που έγιναν στη συνέχεια στις αμερικανικές και παγκόσμιες οικονομίες που φοβόταν αυτός και οι ριζοσπαστικοί Ρεπουμπλικάνοι. Ο Μαρξ, στην πραγματικότητα, επαίνεσε τον Λίνκολν για την έκδοση της Διακήρυξης για τη χειραφέτηση και τον συγχαίρει για την επανεκλογή του το 1864, και μάλλον ήταν απολύτως ειλικρινής όταν το έκανε, κάτι που δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη, καθώς ο Μαρξ θεώρησε τους προλετάριους που κερδίζουν μισθούς ακόμα καλύτερα απόσκλάβοι.

Αν και πέρασε μια κάπως αυταρχική φάση στη μέση της ζωής του, το έργο του Μαρξ δεν υποστήριζε τίποτα εξ αποστάσεως πλησιάζοντας τον αυταρχισμό που υποστηρίχθηκε και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε απόΣτάλινή απόΜάο. Καθώς ο Μαρξ μεγάλωσε, επέστρεψε στον πιο ελευθεριακό (όχι, όχι σε αυτό το είδοςελευθεριακός) τάσεις της νεολαίας του.

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, ο Μαρξ δεν δημιούργησε τη φράση «από τον καθένα ανάλογα με την ικανότητά του, σε καθένα σύμφωνα με την ανάγκη του». απλώς διαδόθηκε τη φράση, η οποία λέγεται ότι προήλθε από Etienne-Gabriel Morelly στο βιβλίο του 1755,Κώδικας φύσης ή πραγματικό πνεύμα των νόμων του.

Αν σας αρέσει να ασχολείστε με υπερφυσικά, ο Μαρξ - παρά τη φήμη του σε ορισμένους κύκλους - κάνει το υποψήφιο για τον μεγαλύτερο οικονομολόγο του 19ου αιώνα και ίσως τον πιο ισχυρό οικονομολόγο όλων των εποχών.

Η προσωπική ζωή του Μαρξ

Καταγωγή

Ο Μαρξ ήταν απόεβραϊκόςκατάβαση, η οποία ήταν η αρχική προτροπή απόθεωρητικοί συνωμοσίαςνα συνδέσει τον μαρξισμό με τη θεωρία του διεθνή εβραϊκή συνωμοσία , υποστηρίζοντας ότι ο κομμουνισμός έγινε για να προωθήσει την εβραϊκή κυριαρχία στον κόσμο. Ωστόσο, η σχέση του Μαρξ με την εβραϊκή του ταυτότητα είναι πολύ πιο περίπλοκη από όλα αυτά. Ο πατέρας του, ο Herschel Mordechai, προήλθε από μια μακρά σειράραβίνοι, αλλά έλαβε ένακοσμικός Γερμανόςμόνη της εκπαίδευση, και μετατράπηκε σε Λουθηρανισμός περίπου τη στιγμή της γέννησης του Μαρξ, αλλάζοντας το όνομά του σε Heinrich Marx. Αυτή ήταν μια κίνηση σταδιοδρομίας. Ο Herschel ήταν δικηγόρος, αλλά η γερμανική κυβέρνηση είχε καταστήσει παράνομο για τους Εβραίους να ασκούν νόμο. Ο Καρλ Μαρξ ήτανβαφτίστηκεστην λουθηρανική εκκλησία σε ηλικία έξι ετών, και αργότερα στη ζωή έγραψε ένα δοκίμιο,Σχετικά με την εβραϊκή ερώτηση, στην οποία σχεδίασεστερεότυπατων Εβραίων «χούκερ» που λατρεύουν τα χρήματα και δήλωσε ότι ως μέρος της ανάπτυξης του καπιταλισμός «Οι Χριστιανοί [είχαν] γίνει Εβραίοι» (δηλ., η «εβραϊκή» κουλτούρα του καπιταλισμού αφομοίωσε όλους τους παλιούς πολιτισμούςΕυρώπη). Αν και υποστηρίχθηκε επίσης ότι θα μπορούσε να είναι σατιρικός , δεδομένου ότι είχε ανταποκριθεί παραδοσιακάαντί σιμιτικόςάρθρο.

Πατάτα καναπέ

Ο Μαρξ ήταν άνεργος το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, και οι μόνες πραγματικές δουλειές που είχε ήταν σύντομα στάνταρ ως δημοσιογράφος για σύντομες εκδόσεις.

Ένας κατάσκοπος για την Πρωσική αστυνομία έγραψε τα ακόλουθα όταν ανακάλυψε ότι ο Μαρξ ήταν μια βρώμικη, άθικτη, άνεργη πατάτα.

Το πλύσιμο, η περιποίηση και η αλλαγή του λευκού του είναι πράγματα που κάνει σπάνια, και είναι συχνά μεθυσμένος. Αν και είναι συχνά αδρανής για μέρες στο τέλος, θα εργάζεται μέρα και νύχτα με ακούραστη αντοχή όταν έχει πολλή δουλειά να κάνει.

Δεν έχει καθορισμένο χρόνο για να κοιμηθεί ή να ξυπνήσει. Συχνά μένει όλη τη νύχτα και στη συνέχεια ξαπλώνει πλήρως ντυμένος στον καναπέ το μεσημέρι και κοιμάται μέχρι το βράδυ, χωρίς προβλήματα από ολόκληρο τον κόσμο που έρχεται ή περνά από το δωμάτιό του.

Δεν υπάρχει ένα καθαρό και συμπαγές έπιπλο. Όλα είναι σπασμένα, κουρελιασμένα και σχισμένα, με μισή ίντσα σκόνης πάνω από τα πάντα και τη μεγαλύτερη αναταραχή παντού.

Όταν μπαίνετε στο δωμάτιο του Μαρξ, ο καπνός και οι αναθυμιάσεις καπνού κάνουν τα μάτια σας να ποτίζουν ... Όλα είναι βρώμικα και καλυμμένα με σκόνη, έτσι ώστε να καθίσετε γίνεται επικίνδυνη επιχείρηση. Εδώ είναι μια καρέκλα με τρία πόδια. Σε μια άλλη καρέκλα τα παιδιά παίζουν μαγείρεμα. Αυτή η καρέκλα έχει τέσσερα πόδια. Αυτό είναι που προσφέρεται στον επισκέπτη, αλλά το μαγείρεμα των παιδιών δεν έχει σκουπιστεί και αν καθίσετε κινδυνεύετε να φορέσετε ένα παντελόνι.

Αυτή δεν ήταν η πολιτική προπαγάνδα των Πρώσων, όπως γνώριζε η βρωμιά του Μαρξ, ακόμη και στον ίδιο τον Μαρξ, ο οποίος έγραψε στον Ένγκλς το 1883

Η μπουρζουαζία θα θυμάται τους καρμπάνες μου μέχρι τη μέρα που πεθαίνουν.

Παρ 'όλα αυτά, ο Μαρξ ήταν μια ακούραστη συγγραφέας κατά καιρούς.

Δύσκολη σχέση με τους γονείς

Οι γονείς του Μαρξ θυμούσαν τόσο πολύ τις προσωπικές συνήθειες του Καρλ που τον έδιωξαν βίαια. Ο Young Karl εξοργίστηκε τόσο πολύ που δεν παρευρέθηκε στην κηδεία του μπαμπά του. Η μητέρα του κάποτε είπε:

Εύχομαι ο Καρλ να αρχίσει να συσσωρεύει κεφάλαια αντί να γράφει απλώς για αυτό.

Ο Μαρξ αργότερα θα έβγαινε σε όποιον ήταν πρόθυμος να του αφήσει να διατηρήσει το NEET του ( Ν Ω ΕΙΝΑΙ εργάστηκε, στο ΕΙΝΑΙ εκπαίδευση ή Τ βροχή) τον τρόπο ζωής, και κυρίως έβγαζε χρήματα από τον Ένγκελς, επειδή ο μπαμπάς του Ένγκελς είχε ένα εργοστάσιο υφασμάτων. Με τον καιρό, ο Μαρξ έγινε ένα από τα πιο διάσημα NEETs όλων των εποχών, ακόμη και κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Μαρξ και κομμουνιστικά κράτη

Το διάσημο άγαλμα του Καρλ Μαρξ τοChemnitz, Σαξωνία. Με παρόμοιο τρόπο με τα αγάλματα των Ομοσπονδιακών ΗΠΑ, ορισμένοι ζήτησαν να αφαιρεθεί το άγαλμα λόγω των ρατσιστικών παρατηρήσεων που έκανε ο Μαρξ στη ζωή του.

Οι fanboys του έχουν δείξει αρκετά ανθεκτικό αντίσταση στην πρόταση ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά με αυτό που είπε (αν και δεδομένου του μεγάλου διαχωρισμού μεταξύ διαφορετικών φατριών, στο σημείο όπου στοισπανικός εμφύλιος πόλεμος,Σταλινικοίσκοτώθηκαν ως επί το πλείστονΤροτσκιστές, είναι κατανοητό), ακόμη και όταν οι ηγέτες που υποστηρίζουν τη φιλοσοφία του μετατρέπονται σε δικτάτορες το ένα μετά το άλλο, και ο συνδυασμός των θανάτων από τα καθεστώτά τους αυξάνεται στα μέσα στα υψηλά οκτώ στοιχεία (που αποδίδονται σε μεγάλο βαθμό στη σταλινική Ρωσία και τη μαοϊκή Κίνα). Μια κοινή απάντηση σε αυτό είναι να επισημάνουμε ότι ορισμένοι αντικομμουνιστές έσπασαν επίσης αμελητέες μετρήσεις κρανίου στο όνομα της καταπολέμησης του κομμουνισμού, ιδίως Αδόλφος Χίτλερ (και τους συμμάχους του Άξονα όπωςΜουσολίνι,Ειλικρινής, και Pavelic),ΣουχάρτοτουΙνδονησία, Syngman Rhee τουΝότια Κορέα, Ngo Dinh Diem τουΝότιο Βιετνάμ, μια διαδοχή στρατιωτικών δικτάτορων στη Γουατεμάλα, η χούντα στο Ελ Σαλβαδόρ, οι Σομόζες στη Νικαράγουα, Augusto Pinochet τουκοκκινοπίπερο,Jorge Rafael VidelaτουΑργεντίνη, Hissene Habre στο Τσαντ, Francois Duvalier τουΑΐτη, και Rafael Trujillo της Δομινικανής Δημοκρατίας, πολλές από τις οποίες υποστηρίχθηκαν από το Ηνωμένες Πολιτείες σε όλο τοΨυχρός πόλεμος. Αυτό είναι ένα παράδειγμα του Εσύ επίσης , αν και ορισμένοι πολιτικοί των ΗΠΑ όπωςΤζέιν Κίρκατρικυποστηρίχθηκαν αντικομμουνιστικά καθεστώτα μόνο με βάση το ότι ήταν όχι τόσο κακό όσο κομμουνιστικά καθεστώτα, το οποίο είναι συζητήσιμο καθώς πολλά αντικομμουνιστικά καθεστώτα σκότωσαν ίση ή υψηλότερηκατά κεφαλήναριθμός εκείνων που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους.

Ωστόσο, αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι καμία από τις προβλεπόμενες «προλεταριακές επαναστάσεις» του Μαρξ δεν συνέβη σε βιομηχανικά έθνη-κράτη, όπως τοΗνωμένο Βασίλειοόπου έζησε, αλλά σε λιγότερο βιομηχανικά κράτη όπως η Ρωσία και η Κίνα, σε περιόδους πολιτικής και οικονομικής αναταραχής. Η μαρξιστική ρητορική είναι επίσης ελκυστική για μετα-αποικιακά κινήματα ανεξαρτησίας, ακόμη και εκείνα που είναι σε μεγάλο βαθμό αγροτικά και στερούνται καθιερωμένωνεργατική τάξη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπωςΓιουγκοσλαβία,Βιετνάμκαι την Κίνα, οι κομμουνιστικές επαναστάσεις είχαν λαϊκή τοπική υποστήριξη λόγω των ρόλων που έπαιξαν στον πόλεμο. ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όπως η Ανατολική Ευρώπη καιΑφγανιστάν, οι κομμουνιστικές κυβερνήσεις τους επιβλήθηκαν σε μεγάλο βαθμό και αυτές οι χώρες λειτουργούν ουσιαστικά ωςμαριονέτεςτης Σοβιετικής Ένωσης. Φυσικά, η επιβολή ενός πολιτικού καθεστώτος σε έναν ευρέως απρόθυμο πληθυσμό δεν τείνει να προκαλεί πολλή αγάπη και μπορεί να τελειώσεινα μαλακώσουν. Είναι επίσης γεγονός της ιστορίας, ότι κάθε κυβέρνηση θα παραμείνει υπέρ της καλωσορίσεώς της. Εάν είναι η κυβέρνηση ενός δημοκρατικού κράτους, θα ψηφιστεί, εκτός αν δεν είναι. Εάν όχι, πολύ κακό.

Ένα συχνό επιχείρημα μαρξιστών

Για να το ξεπεράσουμε αυτό, πριν από τη ρωσική επανάσταση (και πάλι μετά το 1991) οι περισσότεροι μαρξιστές ερμήνευσαν τον Μαρξ διαφορετικά από την ερμηνεία του Λένιν. Ενώ η μη λενινιστική μαρξ ερμηνεία λέει βασικά ότι η πλήρης βιομηχανική ανάπτυξη κάτω από ένα καπιταλιστικό σύστημα αποτελεί προϋπόθεση για τον κομμουνισμό (που θα έκανε την ΕΣΣΔ όχι κομμουνιστικό κράτος, τουλάχιστον όχι τη στιγμή που ο Λένιν ζούσε), ο Λένιν διαφωνούσε και υποστήριξε ότι δεδομένης της Ο σωστός επαναστατικός ηγέτης (όπως ο ίδιος), ένα σε μεγάλο βαθμό αγροτικό κράτος (όπως η Ρωσία) θα μπορούσε να «παραλείψει» τον καπιταλισμό και να γίνει κομμουνιστικός αμέσως. Έτσι, πολλοί σύγχρονοι μαρξιστές εξήγησαν την πτώση και τις φρικαλεότητες της μαοϊκής Κίνας (η οποία τώρα είναι μόνο κομμουνιστική στο όνομα) και της ΕΣΣΔ, καθώς δεν ήταν «πραγματικά» κομμουνιστές λόγω της σε μεγάλο βαθμό αγροτικής φύσης τους κατά την εποχή της επανάστασης. Αν αυτό αποτελεί α κανένας αληθινός Σκωτσέζος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις δικές σας απόψεις για τον καπιταλισμό, τον κομμουνισμό και τις διάφορες λενινιστικές δικτατορίες.

Μαρξ και ... Sci-fi;

Οπότε γιατίκάνειΟ μαρξισμός κάνει τόσο μεγάλη την ανάγκη εκβιομηχάνισης για να προκύψει ο κομμουνισμός; Έχει να κάνει με ένα από τα μεγαλύτερα και μέχρι στιγμής που δεν έχει απαντηθεί πλήρως, που έχει προκύψει ως αποτέλεσμα της εκβιομηχάνισης. «Μόλις αυτοματοποιήσουμε όλες τις θέσεις εργασίας, τι κάνουμε με τους απολυμένους εργαζόμενους;»

Η απάντηση του Μαρξ αποτελεί τον πυρήνα των ιδεών του για τον κομμουνισμό. Τα εργοστάσια θα γινόταν αυτοματοποιημένα, αλλά στη συνέχεια σχεδόν οιονεί από όλους, και η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων θα ελευθερωνόταν για να επιδιώξει ό, τι ήθελε. Κατά τη διάρκεια του Μαρξ, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων ήταν είτε εργάτες σε αγροκτήματα είτε εργάζονταν στα εργοστάσια, αλλά ακόμη και τότε τα μηχανήματα γινόταν όλο και πιο αποτελεσματικά κάθε χρόνο. Θα υπήρχε θεωρητικά ένα σημείο όπου τα εργοστάσια θα ήταν σχεδόν πλήρως αυτοματοποιημένα και η χειροκίνητη εργασία θα ήταν περιττή. Σε αυτό το σημείο, μια εξέγερση κάποιας αόριστης μορφής θα συνέβαινε, και η ανθρωπότητα θα κατέχει συλλογικά αυτά τα αυτοματοποιημένα εργοστάσια και η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων θα είναι ελεύθερη να ακολουθήσει ό, τι θέλει. Ενώ δεν θα υπήρχε «τάξη» που θα γεννηθεί κάποιος που θα καθορίζει ως επί το πλείστον τις επιλογές που είχατε στη ζωή, παρά το τι φαντάζονται οι άνθρωποι, θα εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι που δούλεψαν σκληρότερα ή ήταν πιο παραγωγικοί και αυτοί οι άνθρωποι θα αποζημιώνονταν περισσότερα για τις προσπάθειές τους.

Αυτό ακούγεται πολύ καλά, αλλά για πολλούς κομμουνιστές, αυτό το είδος του φουτουρισμού ήταν πολύ μακρινό. άνθρωποι όπως ο Λένιν αποφάσισαν ουσιαστικά να παρακάμψουν την «κοινωνία της προόδου στο σημείο όπου η εργασία είναι περιττή» κατευθείαν στη φάση «να με κάνει δικτάτορα των πάντων».

Σε αυτό το πνεύμα, μεγάλο μέρος των έργων του Μαρξ γίνεται κερδοσκοπική φαντασία που έκτοτε επεκτάθηκε και ανεξάρτητα «ανακαλύφθηκε» από γενιές συγγραφέων και αναγνωστών επιστημονικής φαντασίας έναν αιώνα αργότερα. Star Trek θα ήταν ένα διάσημο παράδειγμα στο οποίο μια ιδέα σαν αυτή διερευνάται (πολύ αόριστα, βεβαίως) μέχρι την εποχή τουStar Trek: Η επόμενη γενιάσειρά, δεδομένου ότι ουσιαστικάτα πανταμπορεί να αυτοματοποιηθεί με τον αντιγραφέα. Τα χρήματα λέγεται ότι δεν υπάρχουν πλέον, με ανθρώπους που εργάζονται απλά για να βελτιώσουν τον εαυτό τους και την υπόλοιπη ανθρώπινη φυλή.

Ο ακραίος ρατσισμός του Μαρξ

Όποιος διαβάζει τον Μαρξ σε βάθος θα παρατηρήσει τον επαναλαμβανόμενο και συχνά ακραίο ρατσισμό που εμπλέκεται στις προσβολές και τις γενικές του απόψεις. Ήταν ο χειρότερος απέναντι στους Εβραίους (φυσικά ήταν ο ίδιος Εβραίος), και οι Σλάβοι. Ενώ είναι αμφισβητήσιμο αν ο Μαρξ ήταν, «εξαιρετικά» ρατσιστικός απέναντι σε ανθρώπους έξω από τους Εβραίους και τους Σλάβους, ο Μαρξ ήταν ένας ακραίος αντισημιτικός και ακραίος αντι-Σλάβος. Το πρώτο είναι προφανές από το βιβλίο του «On the Jewish Question», καθώς και από περαιτέρω γραπτά και αλληλογραφίες. Φαίνεται επίσης ότι έχει πέσει για το ψευδοεπιστήμη τουφρενολογίαεπισης.

Μαρξ ο άγριος αντισημίτης

Έγραψε τα ακόλουθα στο «On the Jewish Question»

Ας εξετάσουμε τον πραγματικό, κοσμικό Εβραίο - όχι τον Εβραίο του Σαββάτου, όπως κάνει ο Μπάουερ, αλλά τον καθημερινό Εβραίο. [...] Ποια είναι η κοσμική θρησκεία του Εβραίου; Χάκστερνγκ. Ποιος είναι ο κοσμικός Θεός του; Χρήματα. ... Το χρήμα είναι ο ζηλιάρης θεός του Ισραήλ, απέναντι στον οποίο κανένας άλλος θεός δεν μπορεί να υπάρχει. Το χρήμα υποβαθμίζει όλους τους θεούς του ανθρώπου - και τους μετατρέπει σε εμπορεύματα. ... Η συναλλαγματική ισοτιμία είναι ο πραγματικός θεός του Εβραίου. Ο θεός του είναι μόνο μια ψευδαίσθηση. ... Η χιμαιρική εθνικότητα του Εβραίου είναι η εθνικότητα του εμπόρου, του ανθρώπου του χρήματος γενικά.

Μια οργάνωση της κοινωνίας που θα καταργούσε τις προϋποθέσεις για το κυνήγι και, επομένως, τη δυνατότητα της κτηνοτροφίας, θα έκανε τον Εβραίο αδύνατο.

Ενώ βρισκόταν σε διακοπές στο Ramsgate, σε μεγάλη ηλικία, κάποτε παραπονέθηκε

Πολλοί Εβραίοι και ψύλλοι

Ο Μαρξ υποστήριξε στο Das Kapital ότι οι Εβραίοι που εξορίστηκαν από την Αίγυπτο αντιπροσώπευαν την εξορία

Άνθρωποι λεπροί

Και έγραψε επίσης

ο καπιταλιστής γνωρίζει ότι όλα τα εμπορεύματα, ανεξάρτητα από το πόσο καταστροφικά μπορεί να φαίνεται ή πόσο άσχημα μπορεί να μυρίζει, είναι από την πίστη και στην πραγματικότητα χρήματα, οι Εβραίοι που έχουν εσωτερικά περιτομή.

Μερικοί μελετητές, όπως ο Hal Draper, ισχυρίστηκαν ότι ο Μαρξ δεν ήταν ιδιαίτερα αντισημιτικός για την εποχή του, καθώς ισχυρίζεται ότι η λέξη, «ο Εβραίος» ήταν σχεδόν συνώνυμος με τον «χρηστή», εκείνη την εποχή και τον τόπο που έγραψε ο Μαρξ. Ο Hal υποστηρίζει επίσης ότι τα κύρια προβλήματα του Μαρξ με τους Εβραίους ήταν ο Ιουδαϊσμός και όχι οι ίδιοι οι άνθρωποι. Άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι ο Μαρξ ήταν σαφώς αντισημιτικός και ότι, «άλλοι άνθρωποι έκαναν το ίδιο», δεν το καθιστά μη ρατσιστικό. Ο Πολ Τζόνσον, για παράδειγμα, έθεσε το επιχείρημα ότι ο Μαρξ όχι μόνο ήταν ιδιαίτερα αντισημιτικός, αλλά ριζικά, και συνειδητά επέκτεινε την αυξανόμενη εξουδετέρωση ενάντια στην εβραϊκή θρησκεία μεταξύ των Γερμανών ιδεαλιστών, από τον Καντ έως τον Μπάουερ και μετά τον Μαρξ. Και ότι ο αντισημιτισμός του χρησιμοποιήθηκε ως πρόχειρο έργο για μεταγενέστερες οικονομικές θεωρίες.

Ήταν το απαίσιο επίτευγμα του Μαρξ να παντρευτεί τον οικονομικό αντισημιτισμό των Γάλλων σοσιαλιστών με τον φιλοσοφικό αντισημιτισμό των Γερμανών ιδεαλιστών και έτσι να κατασκευάσει ένα νέο είδος αντισημιτικής θεωρίας συνωμοσίας που θα ήταν μια πνευματική πρόβλεψη για τη γενική του θεωρία κεφαλαίου.

Ο Παύλος υποστηρίζει ότι οι ισχυρισμοί ότι ο Μαρξ ξεπέρασε τον ρατσισμό του είναι ψευδείς λόγω επιστολών προς τον Ένγκελς που δείχνουν τη συνεχιζόμενη επιμονή του ότι οι Εβραίοι που εκδιώχθηκαν από την Αίγυπτο ήταν «άνθρωποι λεπρών», και διάφορα άλλα επίθετα στην ηλικία του. Ο ισχυρισμός Manetho για τους Εβραίους που εξορίστηκαν από την Αίγυπτο ως «λαϊκοί άνθρωποι», λέει ο Paul είναι «αρχέγονος πίνακας αντισημιτισμού» Ο Paul ισχυρίζεται ότι ο Μαρξ επέκτεινε τον αντισημιτισμό του που κληρονόμησε σε κάτι πέρα ​​από τον προηγούμενο αντισημιτισμό, κάτι που , ενσωμάτωσε την «ολόκληρη αστική τάξη».

Αργότερα οι αντισημιτικοί αντι-καπιταλιστές, όπως ο Werner Sombart, ο οποίος ήταν ο ίδιος, «επιστημονικός ρατσιστής», αναγνώρισε τον αντισημιτισμό του Μαρξ ως έμπνευση. Η απεικόνιση του χρήματος από τον Μαρξ, «μολύνοντας» τον Χριστιανισμό, στο «Εβραϊκό ερώτημα», μοιάζει με τον «εβραϊκό βακίλο» του Χίτλερ. Ωστόσο, δεν υπάρχει γνωστή άμεση σχέση μεταξύ του αντισημιτισμού του Μαρξ και του Χίτλερ. Αυτό που έκανε τον Χίτλερ διαφορετικό από τον Μαρξ στους Εβραίους, ήταν να τοποθετήσει τους Εβραίους ως μέτωπο και κέντρο, καθώς και ένα πρόγραμμα εξόντωσης για αυτούς. Ο Στάλιν ήταν λιγότερο αντισημιτικός από τον Μαρξ, αλλά χρησιμοποίησε παρόμοια γλώσσα που έκανε ο Μαρξ όταν επικρίνει τους Εβραίους όταν αποδιοπομπαίος τράγος, «κοσμοπολιτισμός».

Ο Μαρξ στους μαύρους

Έβλεπε εκείνους της αφρικανικής καταγωγής ως πιο πρωτόγονους από τους περισσότερους άλλους αγώνες, όπως φαίνεται όταν συζητούσε την επιτυχία του γαμπρού του σε μια περιοχή που περιείχε ζωολογικό κήπο.

Όντας στην ποιότητα του ωςαράπης, βαθμός πιο κοντά στο υπόλοιπο ζωικό βασίλειο από τους υπόλοιπους από εμάς, είναι αναμφίβολα ο πιο κατάλληλος εκπρόσωπος αυτής της περιοχής [που είχε ζωολογικό κήπο σε αυτό].

Σε μια αλληλογραφία με τον Ένγκελς το 1862, έγραψε:

ο Εβραϊκός ψεύτης Ο Lassalle, ο οποίος, με χαρά λέω, φεύγει στο τέλος αυτής της εβδομάδας, έχει χάσει ευτυχώς άλλους 5.000 ομιλητές σε μια κακή κρίση. Το χάσμα θα ρίξει νωρίτερα χρήματα από το να τα δανείσει σε έναν «φίλο», παρόλο που το ενδιαφέρον και το κεφάλαιο του ήταν εγγυημένα. Σε αυτό βασίζεται στην άποψη ότι έπρεπε να ζήσει τη ζωή ενός Εβραίου βαρόνου, ή ο Εβραίος δημιούργησε έναν βαρόνο (χωρίς αμφιβολία από την κομισή). Απλά φαντάσου! Αυτός ο συνάδελφος, γνωρίζοντας για την αμερικανική υπόθεση, κ.λπ., και ως εκ τούτου για την κατάσταση της κρίσης που έχω, είχε την αίσθηση αρωγής για να με ρωτήσει αν θα ήμουν πρόθυμος να παραδώσω μια από τις κόρες μου στη Λα Hatzfeldt ως «σύντροφος» και αν ο ίδιος πρέπει να εξασφαλίσει την προστασία του Gerstenberg (!) για μένα! Ο συνάδελφος έχει σπαταλήσει το χρόνο μου και, επιπλέον, ο ντόλτ έκρινε ότι, δεδομένου ότι δεν ασχολήθηκα με καμία «δουλειά» μόλις τώρα, αλλά απλώς σε ένα «θεωρητικό έργο», θα μπορούσα να σκοτώσω τον χρόνο μαζί του! Προκειμένου να διατηρήσει συγκεκριμένες αρωγές έναντι του συναδέλφου, η σύζυγός μου έπρεπε να βάλει ενέχυρα ό, τι δεν ήταν πραγματικά καρφωμένο ή βιδωμένο!

Έγραψε αυτά τα συναρπαστικά λόγια για τον Γερμανό πολιτικό συγγραφέα Ferdinand Lassalle, με τον οποίο είχε διαφωνίες επειδή ο τελευταίος ήταν σοσιαλδημοκράτης.

Σε αντίθεση μεΦρίντριχ Ένγκελς, Ο Μαρξ ήταν πολύ ενθουσιώδης για το βιβλίοΗ προέλευση και ο μετασχηματισμός του ανθρώπου και άλλων όντωνμε Πιέρ Τρέμο , γράφοντας γι 'αυτό σε επιστολές προς τον Ένγκελς και την Λούις Κούγκλμαν :

Όπως υποδεικνύει ο [Τρέμο], (ήταν στην Αφρική εδώ και πολύ καιρό) το κοινός τύπος Negro είναι μόνο ένας εκφυλισμός ενός πολύ υψηλότερου.

Ωστόσο, δεδομένου ότι ο Μαρξ ήταν υπέρ της κατάργησης της μαύρης δουλείας, ήταν πολύ λιγότερο αντι-μαύρος (στο βαθμό που ήταν αντι-μαύρος καθόλου) από τον αντι-Σημίτη.

Μαρξ ο άγριος αντι-Σλάβος

Ο Μαρξ αναφέρεται ότι λέει:

δεν εμπιστεύομαι οποιαδήποτε ρωσική . Μόλις ένας Ρώσος σκουλήσει μπαίνει, όλη η κόλαση ξεσπά.

Οι κακοήθεις παρατηρήσεις του Μαρξ για τους Σλάβους και τους λαούς τουανατολική Ευρώπη:

Το πραγματικό ζήτημα είναι πάντα η Τουρκία στην Ευρώπη - η μεγάλη χερσόνησος στα νότια του Save και του Δούναβη. Αυτή η υπέροχη περιοχή έχει την ατυχία που πρέπει να κατοικήσει ένας όμιλος διαφορετικών φυλών και εθνικοτήτων , εκ των οποίων είναι δύσκολο να πούμε ποιο είναι το λιγότερο κατάλληλο για πρόοδο και πολιτισμό . Σλάβοι, Έλληνες, Βλάχοι, Άρναουτς , δώδεκα εκατομμύρια άντρες, όλοι κρατούνται σε υποβολή από ένα εκατομμύριο Τούρκων, και μέχρι πρόσφατη περίοδο, φάνηκε αμφίβολο εάν, από όλους αυτούς τους διαφορετικούς αγώνες, οι Τούρκοι δεν ήταν οι πιο ικανοί να κρατήσουν την υπεροχή που , σε έναν τόσο μικτό πληθυσμό, δεν θα μπορούσε παρά να προέρχεται από μία από αυτές τις εθνικότητες.

Επίσης, σχετικά με την προγονική ιστορία των Ρώσων:

Η Ρωσία είναι ένα όνομα που σφετερίζεται από τους Μοσχοβίτες. Δεν είναι Σλάβοι, δεν ανήκουν καθόλου στον Ινδο-γερμανικό αγώνα, αλλά είναι des intrus [εισβολείς], οι οποίοι πρέπει και πάλι να πέσουν πίσω πέρα ​​από τον Δνείπερο κ.λπ.

Ο Μαρξ στους Ασιάτες

Ο Μαρξ ήταν επίσης ένα είδος υπέρ-ιμπεριαλισμού, θεωρώντας το ως ένα φυσικό και απαραίτητο στάδιο στην εξέλιξη της παγκόσμιας πολιτικής οικονομίας.

Η Αγγλία πρέπει να εκπληρώσει μια διπλή αποστολή στην Ινδία: η μία καταστροφική, η άλλη αναγέννηση της αφανισμός της παλιάς ασιατικής κοινωνίας , και η τοποθέτηση των υλικών θεμελίων της δυτικής κοινωνίας στην Ασία.

Άραβες, Τούρκοι, Τάρταροι, Μογκούλ, οι οποίοι είχαν καταλάβει διαδοχικά την Ινδία, σύντομα έγιναν Ινδουισμένοι, με τους βαρβαρικούς κατακτητές, από έναν αιώνιο νόμο της ιστορίας, κατακτήθηκαν από τον ανώτερο πολιτισμό των υποκειμένων τους . Οι Βρετανοί ήταν οι πρώτοι ανώτεροι κατακτητές , και ως εκ τούτου, απρόσιτο στον πολιτισμό Hindoo. Το κατέστρεψαν διαλύοντας τις γηγενείς κοινότητες, ξεριζώνοντας τη γηγενή βιομηχανία και ισοπεδώνοντας ό, τι ήταν υπέροχο και ανυψωμένο στη μητρική κοινωνία. Οι ιστορικές σελίδες του κανόνα τους στην Ινδία αναφέρουν σχεδόν τίποτα πέρα ​​από αυτήν την καταστροφή. Το έργο της αναγέννησης σχεδόν δεν εμφανίζεται μέσα από ένα σωρό ερειπίων. Ωστόσο, έχει αρχίσει.

Μαρξ στους Μεξικανούς

Είχε επίσης μια απλή διάθεση για τους Μεξικανούς, που θυμίζειΝτόναλντ Τραμπμεταξύ άλλων. Έκρινε ότι οι Μεξικανοί έχασαν έδαφος λόγω τεμπελιάς.

Είναι ατυχία που η καταπληκτική Καλιφόρνια κατασχέθηκε από τους τεμπέλης Μεξικανούς που δεν ήξεραν τι να κάνουν με αυτό;

Η επιρροή του Μαρξ σήμερα

Το καλό

• Η υποστήριξη και οι περιπτώσεις αυτοδιαχείρισης των εργαζομένων αυξάνονται σε όλο τον κόσμο. Ορισμένες χώρες της Δυτικής και της Λατινικής Αμερικής έχουν υιοθετήσει πολιτικές που αποσκοπούν στην παραγωγή και υποστήριξη εταιρειών που ανήκουν σε εργαζόμενους. Άλλες χώρες, όπωςΜεγάλη Βρετανίακαι η Ισπανία, περιμένουν απλώς να εκλέξουν τα αριστερά κόμματα τους στην πλειοψηφία στο κοινοβούλιο τους πριν το πράξουν. Μπέρνι Σάντερς συμπεριέλαβε την ιδέα στην πλατφόρμα του, αλλά δεν την έφερε ποτέ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του. επίσης δεν έγινε ποτέ ΠΟΤΟΣ, ο φτωχός μπάσταρδος.

Το κακό

• Γιούτσε , στο βαθμό που τα ολοένα και πιο σπάνια νεύματα προς τον Μαρξ το διακρίνουν από την απόλυτη μοναρχία του μύλου. Μεταξύ των Il-Sung, Jong-Il και τώρα Jong-Un έχουν ιερή τριάδα, οπότε δεν χρειάζεται πλέον ως placeholder.

Ο άσχημος

• ΓαμημένοςΤανκς

Μαρξ εναντίον μαρξιστών

Ό, τι κι αν σκεφτείτε για τον Μαρξ και το fanclub του, καταδίκασε τουλάχιστον τον φανατισμό όταν το είδε. Ένα μάλλον διάσημο απόσπασμα του Καρλ Μαρξ αναφέρει:

«Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι εγώ δεν είμαι μαρξιστής».(Αρχικά στα γαλλικά: Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν είμαι μαρξιστής.)

Το είπε αυτό σε αντίδραση στον Jules Guesde, αρχηγό των Γάλλων εργατών και πρωτοπόρο του Γαλλικού Μαρξισμού, ο οποίος επισκέφθηκε τον Μαρξ στο Λονδίνο το 1880. Είχαν διαφωνία σχετικά με το πολιτικό πρόγραμμα που γράφτηκε για τοΕργατικό Κόμμα(Εργατικό Κόμμα), σε ό, τι φαίνεται να είναι η περίπτωση στην οποία ο Μαρξ ήταν υπέρ των ρεαλιστικών επιτευγμάτων στον καπιταλισμό, ενώ η λατρεία του δεν ήθελε λογικές παραχωρήσεις, αλλά απλώς ανησυχούσε-αντιπαρούσε την αντιπολίτευση (ο Μαρξ το χαρακτήρισε «επαναστατική φράση» ). Ως αστείο ερώτηση: Θα αντιταχθεί ο Μαρξ στον Μπερνι-ή-Μπαστ;